kolonowie

kolonowie, łac. coloni,

w starożytnym Rzymie dzierżawcy małej działki ziemi stanowiącej część dóbr ziemskich (latyfundia);

kolonowie uiszczali opłatę (pieniężną lub w naturze) albo pracowali na rzecz właściciela gruntu; w I w. n.e. rekrutowali się spośród ludzi wolnych, później także z niewolników, jeńców wojennych i in.; w II–III w. uzależnili się ekonomicznie od właścicieli latyfundiów; 332 na mocy ustaw wydanych przez Konstantyna Wielkiego, kolonowie zostali przywiązani do ziemi; przynależność do grupy kolonów stała się dziedziczna.