bagaudowie
 
Encyklopedia PWN
bagaudowie, bagaude
[celt., ‘zbiegowie’(?)],
pogardliwe określenie uczestników zbrojnych wystąpień przeciw władzy rzymskiej w Galii i Hiszpanii w czasach późnego cesarstwa;
rekrutowali się spośród wolnych chłopów, kolonów i niewolników; ruch bagaudów pojawił się 283–286 (przywódcy: Aelianus i Amandus) i mimo przeciwdziałania władz rzymskich utrzymał się do V w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia