glebae adscripti
[łac.]:
glebae adscripti
Encyklopedia PWN
1) w cesarstwie rzymskim — chłopi, od IV w. dziedzicznie przypisani do ziemi, z którą mogli być sprzedani (kolonowie);
2) w średniowieczu — poddani chłopi pańszczyźniani, którzy bez zgody pana nie mogli opuszczać ziemi; w Polsce od XII w. grupa ludności zależnej, tzw. przypisańcy (adscripticii).
