kofeina
alkaloid występujący m.in. w ziarnach kawy (ok. 1–2,8%), liściach herbaty (teina; ok. 2–3,5%), orzeszkach cola (do 3,5%);
[niem. < ang. < arab.],
C8H10N4O2,
kofeina
Encyklopedia PWN
wpływa pobudzająco na cały układ nerwowy; działa rozkurczająco na mięśniówkę gładką, pobudza czynność serca oraz aktywność psychomotoryczną, nasila wydzielanie kwasu solnego w żołądku, działa umiarkowanie moczopędnie, słabo wpływa na ciśnienie krwi; nie powoduje uzależnienia; znalazła zastosowanie w lecznictwie, jest składnikiem wielu leków złożonych, np. preparatów przeciwko bólowi głowy. Kofeinę wyodrębniono po raz pierwszy z ziaren kawy 1820, jej syntezy dokonano w latach 90. XIX wieku.
