klasa jałowa,
ekon. pojęcie wprowadzone przez francuskiego fizjokratę (fizjokratyzm) F. Quesnaya w Tableau économique, oznaczające klasę społeczną uznaną za nieprodukcyjną.
klasa jałowa
Encyklopedia PWN
Zadaniem jałowej klasy było sumowanie bogactwa i nadawanie mu przetworzonej postaci; klasa ta nie tworzyła jednak nowego bogactwa, czyli produktu czystego; należeli do niej kupcy, robotnicy najemni w przemyśle i rzemieślnicy, którzy przetwarzając zakupione od klasy produkcyjnej towary — żywność i surowce, dostarczali na rynek wyroby codziennego użytku i narzędzia do produkcji rolnej; jałowość była utożsamiana z brakiem zdolności do pomnażania bogactwa narodowego; zdaniem fizjokratów bogactwo pomnażały jedynie siły natury, a więc wartość dodana może występować wyłącznie w produkcji rolnej; konsekwencją takiego założenia był podział społeczeństwa na 3 klasy: klasę właścicieli ziemskich (król, duchowni i świeccy posiadacze ziemi), mających prawo do produktu netto w postaci renty z tytułu własności gruntu, klasę produkcyjną (dzierżawców rolnych, zwanych w Tableau économique rolnikami), produkującą na rynek oraz klasę jałową.
