kiur
 
Encyklopedia PWN
kiur, Cm, curium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 96;
Symbol: Cm
Nazwa łacińska: Curium
Liczba atomowa: 96
Pierwiastek promieniotwórczy: tak
Odkrycie: 1944
Odkrywca: Seaborg Glenn Theodore (i współpracownicy)
sztucznie otrzymywany, nie wykryty w skorupie ziemskiej, promieniotwórczy; liczba masowa najtrwalszego izotopu 247 (czas połowicznego zaniku T1/2 = 1,6 · 107 lat); należy do rodziny aktynowców; srebrzysty, kowalny metal; temperatura topnienia 1340°C, temperatura wrzenia 3540°C, gęstość 13,51 g/cm3; aktywny chemicznie; łatwo ulega korozji; stopnie utlenienia III i IV; znane są związki chemiczne kiuru z tlenem (Cm2O3, CmO2) i fluorowcami (np. CmCl3, CmF4); stosowany w izotopowych źródłach energii. K. jest bardzo niebezpieczny dla zdrowia (odkłada się w kościach) — jego promieniowanie niszczy czerwone ciałka krwi. Został otrzymany 1944 przez G.Th. Seaborga, R.A. Jamesa i A. Ghiorso; nazwany na cześć M. Skłodowskiej-Curie i P. Curie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia