kerning
 
Encyklopedia PWN
kerning
[ang.],
poligr. sposób zmiany odległości (świateł) między znakami pisma drukarskiego stosowany podczas składania, precyzyjnie określony dla danego kroju pisma;
polega na przybliżaniu do siebie znaków, których suma bocznych świateł powoduje powstanie wrażenia zbyt dużej odległości między nimi; w komputerowych fontach są definiowane wartości przybliżeń tzw. kerningowych par liter oraz znaków interpunkcyjnych, np. AT, To, Y-.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia