izospin
liczba kwantowa stosowana przy klasyfikacji hadronów, wprowadzona w celu rozróżnienia cząstek o podobnych właściwościach, różniących się ładunkiem elektrycznym;
[gr.-ang.],
spin izotopowy, I,
izospin
Encyklopedia PWN
grupę takich cząstek „łączy” się w jedną rodzinę zw. multipletem izospinowym, której przyporządkowuje się jednakową wartość i.; np. multipletem izospinowym są nukleony (proton, neutron, I = 1/2), których masy różnią się o ok. 0,1% w stosunku do średniej masy nukleonów, lub mezony π (π−, π0, π+, I = 1), dla których różnica mas wynosi ok. 3%. Składniki takiego multipletu można traktować jako różne stany tej samej cząstki; np. neutron i proton można uznać za 2 różne stany ładunkowe nukleonu. I., podobnie jak spin, może przybierać tylko wartości całkowite lub połówkowe. Wewnątrz multipletu izospinowego o i. I poszczególne cząstki różnią się rzutem i. przybierającym wartości −I, −I + 1, ... , I. Wartość rzutu i. jest wyznaczona przez skład kwarkowy hadronu: kwark u ma rzut i. +1/2, kwark d −1/2; np. proton (uud) ma rzut i. równy +1/2, a neutron (udd) −1/2. Pojęcie „izospin” wprowadził 1932 W.K. Heisenberg.
