izolator

izolator

[łac.],

elektrotechn. element lub układ konstrukcyjny wykonany z materiału nieprzewodzącego (elektroizolacyjne materiały), służący do elektrycznego izolowania i jednocześnie mechanicznego łączenia części obwodu elektrycznego i konstrukcji wsporczych znajdujących się względem siebie pod napięciem;

rozróżnia się izolatory: niskonapięciowe (do 1 kV), wysokonapięciowe (ponad 1 kV), napowietrzne (do linii elektroenergetycznych), wnętrzowe (do instalacji elektrycznych w pomieszczeniach).