idiografizm

idiografizm

[gr. ídios ‘własny’, ‘prywatny’, ‘swoisty’, gráphō ‘piszę’],

metodol., naukozn. stanowisko w XX-wiecznej metodologii nauk humanistycznych, broniące tezy, że historia jako nauka jest wyłącznie nauką idiograficzną tzn. zajmującą się opisem i wyjaśnianiem konkretnych zdarzeń (w przeciwieństwie do nauk nomotetycznych, zajmujących się formułowaniem praw nauki);

i. jako program metodol. jest niezgodny z faktycznym postępowaniem większości historyków i potrzebami rozwojowymi nauk historycznych.