homo sovieticus
 
Encyklopedia PWN
homo sovieticus
[łac.],
określenie używane do opisu typu osobowości, którego zasadnicze cechy zostały ukształtowane przez system komunistyczny;
homo sovieticus to człowiek podporządkowany kolektywowi (organizacji partyjnej), dla jego postawy charakterystyczna jest ucieczka od wolności i odpowiedzialności, koniunkturalizm, oportunizm, agresja wobec słabszych oraz uniżoność wobec silniejszych; zachowania roszczeniowe połączone z lenistwem, brakiem samodzielnego myślenia i działania, oczekiwaniem, „że ktoś coś załatwi”, ukierunkuje; termin homo sovieticus wprowadził A. Zinowjew w studium mentalności człowieka sowieckiego Homo sovieticus (1982); w warunkach polskich problematyką homo sovieticus zajmował się ksiądz J. Tischner, ujawniał i analizował zachowawczy wpływ homo sovieticus na przemiany polityczne i społeczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia