hodowla lasu

hodowla lasu,

dział leśnictwa zajmujący się zagadnieniami powstawania i rozwoju drzewostanów, zależnościami między nimi a środowiskiem przyr. oraz wpływem zabiegów gosp. na rozwój i ukształtowanie się drzewostanów;

także dyscyplina nauk leśnych. Hodowla lasu jako wiedza stosowana dąży do zachowania ciągłości produkcji lasu przez uzupełnianie drzew i drzewostanów, ubywających wskutek użytkowania, i do zapewnienia stałego ochronnego oddziaływania lasu na bilans wodny, warunki zdrowotne, walory krajobrazowe i in. W zakres hodowli lasu wchodzą następujące, często długotrwałe, zabiegi gosp.: przygotowanie nasion pożądanych gat. drzew (nasiennictwo), wyhodowanie siewek i sadzonek, uprawa lasu lub jego odnowienie samosiewem, wyhodowanie młodników o właściwym składzie i pokroju drzew, wielokrotne wykonywanie cięć pielęgnacyjnych (czyszczenia, trzebież). Prawidłowe przeprowadzanie tych zabiegów pozwala na uzyskanie maksimum masy drzewnej z lasu prawidłowo utrzymanego i wyzyskującego całkowicie wydajność siedliska. Hodowlę lasu dzieli się na ogólną, zajmującą się przyr. podstawami gospodarstwa leśnego, i szczegółową, opracowującą zabiegi hod. w lesie; jednym z gł. zadań szczegółowej hodoli lasu jest dostosowanie składu gatunkowego drzewostanu do miejscowych warunków siedliskowych. Hodowlę lasu jako dyscyplinę nauk. wyodrębnił H. Duhamel du Monceau. W Polsce początki hodowli lasu są związane z powstaniem 1818 pierwszej pol. wyższej uczelni leśnej — Szczególnej Szkoły Leśnictwa.