funkcjonalizm socjologiczny, zw. także analizą funkcjonalną, podejściem strukturalno-funkcjonalnym,
orientacja teoretyczna w socjologii przykładająca szczególną wagę do badania instytucji społecznej z punktu widzenia wypełnianych przez nie funkcji społecznych.
funkcjonalizm socjologiczny
Encyklopedia PWN
W centrum zainteresowania funkcjonalizmu socjologicznego są studia nad mechanizmami przetrwania systemów społecznych, mniejszą wagę przykłada on do poznania genezy badanych zjawisk, a także zmian, którym system ulega. Funkcjonalizm socjologiczny uznaje społeczeństwo za samoregulujący się system, którego istnienie zależy od wypełniania przez jego części składowe pewnych podstawowych funkcji; do jego głównych pojęć należą — oprócz funkcji i systemu — pojęcia ładu i równowagi społecznej. Podstawowe założenia funkcjonalizmu socjologicznego wywodzą się z funkcjonalizmu antropologicznego. Dojrzałą postać nadali mu socjologowie amerykańskcy T. Parsons, R.K. Merton i in. w latach 40. i 50. XX w. W latach 80. pojawił się neofunkcjonalizm (J.C. Alexander i in.), który stara się zaktualizować i poprawić funkcjonalizm socjologiczny
