fotografia astronomiczna
 
Encyklopedia PWN
fotografia astronomiczna, astrofotografia,
metoda obserwacyjna astronomii polegająca na uzyskiwaniu obrazów fot. ciał niebieskich w celu wyznaczenia ich położeń, pomiaru jasności, rejestracji widm i określania wyglądu;
do fotografowania nieba stosuje się te teleskopy, które dzięki specjalnym opt. układom korekcyjnym mają duże pole widzenia wolne od wad opt. (kamera Schmidta). Pierwsze fotografie ciał niebieskich wykonano w poł. XIX w.: 1840 — Księżyca, 1850 — Wegi i Castora; na pocz. XX w. fotografię astronomiczną zastosowano w fotometrii astronomicznej; pierwszą fotografię Słońca w promieniowaniu rentgenowskim wykonano z pokładu rakiety Aerobee (1960). Obecnie technika fot. jest zastępowana przez znacznie wygodniejszą technikę CCD (umieszczony w ognisku teleskopu przetwornik CCD).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia