kamera Schmidta
teleskop soczewkowo-zwierciadlany o dużym polu widzenia (średnica dochodząca do 25°), skonstruowany 1931 przez optyka niem., B.V. Schmidta (1879–1935).
[k. szmıta],
teleskop Schmidta,
kamera Schmidta
Encyklopedia PWN
Składa się z wklęsłego zwierciadła sferycznego oraz płyty korekcyjnej — umieszczonej w podwójnej odległości ogniskowej przed zwierciadłem — o tak dobranej krzywiźnie powierzchni, aby skompensować aberrację sferyczną zwierciadła; średnica płyty korekcyjnej jest mniejsza od średnicy zwierciadła (np. średnica zwierciadła k.Sch. na Mount Palomar wynosi 183 cm, płyty korekcyjnej 122 cm); równoległe wiązki światła padające z różnych kierunków, po przejściu przez płytę korekcyjną i odbiciu od zwierciadła, skupiają się w płaszczyźnie ogniskowej. K.Sch. odznacza się dużą światłosiłą (stosunkiem średnicy teleskopu, w przypadku k.Sch. płyty korekcyjnej, do ogniskowej teleskopu); jest stosowana gł. do fotografowania nieba; np. za pomocą 3 k.Sch. umieszczonych w obserwatoriach: Mount Palomar (USA), La Silla (Chile) i Siding Spring (Australia) wykonano zdjęcia pokrywające całe niebo, na których są widoczne wszystkie gwiazdy i galaktyki do 23 wielkości gwiazdowej.
