ferrocen
 
Encyklopedia PWN
ferrocen, bis(cyklopentadienylo)żelazo, Fe(C5H5)2,
aromatyczny związek metaloorganiczny (metalocen);
pomarańczowe kryształy; temperatura topnienia 173°C, temperatura wrzenia 249°C, trwały do temperatury 470°C, nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych; wykazuje niektóre właściwości związków aromatycznych (ulega alkilowaniu, sulfonowaniu, fluorowcowaniu); polimery oparte na ferrocenie wykazują dużą odporność termiczną oraz cenne właściwości magnetyczne i elektryczne; pochodne ferrocenu są wykorzystywane jako leki na anemię.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia