eunomia
gr. ideał polit., pojęcie praworządności lub tzw. dobrego porządku, ważne hasło polit. w staroż. Grecji epoki archaicznej i klas. oraz jeden z najważniejszych terminów gr. myśli politycznej;
[gr., ‘sprawiedliwy przydział’],
eunomia
Encyklopedia PWN
w stosunkach społ. pojęcie „eunomia” przeciwstawia się hybris (pysze bądź nieumiarkowaniu); jako slogan polit. hasło e. wyrażało różne koncepcje ładu społ.; w myśli epoki archaicznej (np. u Solona) za pomocą hasła e. wyrażano sprzeciw zarówno wobec władzy tyranów, jak i wobec wewn. walk potężnych arystokratów w miastach gr. — dwóch zjawisk, które zagrażały porządkowi w państwie oraz zasadzie równości obywateli; oligarchiczni politycy ateńscy 2. poł. V w. p.n.e. za pomocą hasła e. wyrażali niezadowolenie z władzy ludu (demosu), którego samowola miała ich zdaniem niweczyć zasadę rządów prawa (isonomia); w mitologii greckiej e. występuje jako personifikacja praworządności, jedna z trzech Hor, strażniczka społ. porządku.
