elektroda szklana
 
Encyklopedia PWN
elektroda szklana,
elektroda, a właściwie półogniwo elektrochem., z membraną z cienkiej (50–300 µm grubości) błonki szklanej, oddzielającą wewn. roztwór o stałym składzie, w którym jest zanurzona wewn. elektroda odniesienia (najczęściej elektroda Ag/AgCl) od badanego roztworu zewn.;
e.sz. należy do elektrod jonoselektywnych; stosowana gł. do pomiaru pH roztworów (e.sz. czuła na jony wodorowe) oraz do oznaczania jonów jednowartościowych (np. K+, Rb+, Na+, Ag+).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia