ejdetyka
w fenomenologii wiedza o tym, co istotne;
[gr. eidētikós ‘idealny’, ‘formalny’ < eídos ‘obraz’, ‘postać’, ‘wzór’],
ejdetyka
Encyklopedia PWN
termin ten wprowadził do swojej filozofii E. Husserl: fenomenologia wg niego ma charakter ejdetyczny, tzn. w nieustannych zmianach zawartości jakiegoś przedstawienia szuka cech stałych, nie bada zjawiska w konkretnym ukształtowaniu, lecz jego istotę; Husserl zwykle posługiwał się przykładem trójkąta, którego geom. definicja jest niezależna od rozmiarów boków poszczególnych trójkątów.
