edytor tekstu
 
Encyklopedia PWN
edytor tekstu,
inform. program komputerowy wspomagający redagowanie tekstów;
najprostsze e.t. pozwalały na wprowadzanie tekstu z taśmy papierowej, kart perforowanych lub klawiatury, a także na nanoszenie poprawek, formatowanie dokumentów (wypełnianie wierszy, rozmieszczanie odstępów w celu wyrównania prawego marginesu); bardziej złożone e.t. umożliwiały także zmianę wielkości czcionki, definiowanie standardowych postaci akapitów itp. E.t. rozpowszechniły się wraz z komputerami osobistymi. Obecnie e.t. w połączeniu z drukarkami atramentowymi lub laserowymi pozwalają na przygotowywanie tekstów o jakości zbliżonej do profesjonalnego składu drukarskiego; teksty te np. mogą zawierać tabele, wzory mat., ilustracje, a także uwagi i komentarze nie przewidziane do druku. Tekst jest prezentowany na ekranie w sposób bardzo zbliżony do wyglądu druku, a przechowywany w postaci pliku, zawierającego — poza znakami tekstu zapisanymi w odpowiednim kodzie — także dodatkowe informacje sterujące (np. oznaczenia końca akapitu lub zmiany wielkości czcionki); jest możliwe zapamiętywanie naniesionych poprawek, tak aby można je było cofnąć. Korespondencja seryjna pozwala łączyć wzorce listów z zestawieniami adresów. Stosowanie e.t. pozwoliło znacznie uprościć i przyspieszyć przygotowywanie i drukowanie tekstów.
Początkowo edytory były używane do wprowadzania i poprawiania tekstów programów i poleceń systemowych; stanowiły one część systemów operacyjnych. Pierwszym e.t. działającym w trybie graficznym, w którym obraz na ekranie dokładnie odpowiadał późniejszemu wydrukowi, był edytor Bravo dla komputerów Alto (produkowanych przez firmę Xerox). Najbardziej znanymi e.t. dla mikrokomputerów były Wordstar, WordPerfect, Microsoft Word.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia