dzik

dzik, Sus scrofa,

ssak z rzędu parzystokopytnych, z rodziny świniowatych;

dł. do 1,7 m, wys. w kłębie ok. 1 m, masa ok. 110 kg (rzadko do 300 kg, samce); klinowata głowa słabo wyodrębniona od tułowia i zakończona wydłużonym ryjem (gwizd), uzbrojonym w kły (dolne — szable, górne — fajki); samiec (odyniec) jest większy od samicy (lochy); sierść szczeciniasta, brunatnoszara lub brunatnoczarna; małe (jednoroczne — warchlaki) w brązowo-żółte pasy; żywi się gł. żołędziami, bukwią, owadami i drobnymi zwierzętami ściółki leśnej; żyje w stadach (watahy); pożyteczny w lesie (przeorywuje ściółkę), może wyrządzać szkody w uprawach; podmokłe lasy Eurazji i północnej Afryki; w Polsce pospolity, ceniony w łowiectwie dla mięsa, skór, sierści i trofeów łow. (szable i fajki).

Dzik, Sus scrofa

Dzik, tropy