diapauza
 
Encyklopedia PWN
diapauza
[gr.],
czasowe zwolnienie procesów rozwoju organizmu (np. wzrostu, rozmnażania) u stawonogów (gł. owadów), najczęściej spowodowane przez czynniki fiz., takie jak zmiana oświetlenia, temperatury otoczenia, wilgotności podłoża; umożliwia przetrwanie niekorzystnych warunków klimatycznych (chłodu, suszy);
występuje w różnych fazach rozwoju: w stadium jaja, larwy, poczwarki lub postaci dojrzałej; umożliwia przetrwanie niekorzystnych warunków środowiska, jak np. susza, chłody, brak pożywienia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia