dehydrogenizacja, odwodornienie,
eliminacja atomów wodoru z cząsteczek związków org., zachodząca pod wpływem akceptorów protonów;
dehydrogenizacja
Encyklopedia PWN
dehydrogenizację na skalę przem. prowadzi się najczęściej w temperaturze powyżej 300°C i pod ciśnieniem 0,1–5 MPa, w obecności katalizatorów (metali lub tlenków metali), niekiedy w obecności utleniaczy (tlen, nadtlenek wodoru, brom); w wyniku dehydrogenizacji z węglowodorów nasyconych otrzymuje się węglowodory nienasycone (np. dehydrogenizacja butanu prowadzi do otrzymania butadienu — cennego półproduktu w przemyśle tworzyw sztucznych), z naftenów — węglowodory aromatyczne (tzw. aromatyzacja, stosowana w przemyśle naftowym), z alkoholi — aldehydy, ketony. W komórce reakcje d. są katalizowane przez enzymy z klasy oksydoreduktaz.
