ciepłowniczy system
 
Encyklopedia PWN
ciepłowniczy system,
zespół powiązanych funkcjonalnie urządzeń do przesyłania, rozdzielania i użytkowania ciepła;
składa się ze źródła ciepła (ciepłownia, elektrociepłownia, instalacja pomp cieplnych), ciepłowniczych sieci przesyłowych i węzłów cieplnych; sieci ciepłownicze są to zespoły rurociągów służące do przepływu nośnika (wody lub pary), budowane w układach promieniowych (gł. przewody, czyli magistrale, nie są ze sobą połączone), pierścieniowych (magistrale są połączone przewodami, które mają średnice równe średnicom magistral, w razie uszkodzenia jednej z magistral jest możliwe doprowadzenie nośnika do jej odgałęzień) oraz mieszanych (promieniowo-pierścieniowych); węzły cieplne umożliwiają dostosowanie temperatury i ciśnienia nośnika ciepła do wymagań odbiorców; ważniejsze urządzenia węzła to: wymiennik ciepła lub hydroelewator (pompa strumieniowa) i pompy obiegowe (wymuszające przepływ nośnika przez instalację wewn., np. domową); w węzłach może być prowadzona regulacja. Największe na świecie systemy ciepłownicze znajdują się w Rosji (Moskwa), na Ukrainie (Kijów), w Polsce (Warszawa), Niemczech (Hamburg) i Danii (Århus).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia