biometria
ekol. dziedzina nauk biol. zajmująca się zastosowaniem metod statystyki mat. w naukach przyr. (m.in. w antropologii, antropometria), przede wszystkim do analizy danych liczbowych oraz do testowania modeli mat. i hipotez teoret. dotyczących zmienności organizmów;
[gr. bíos ‘życie’, metréō ‘mierzę’],