bioastronautyka

bioastronautyka

[gr. bíos ‘życie’, ástron ‘gwiazda’, nautikḗ ‘żegluga’],

dziedzina astronautyki zajmująca się badaniem zachowania się żywych organizmów ziemskich, przede wszystkim ludzi, w warunkach panujących podczas lotów w przestrzeni kosm. oraz przystosowaniem organizmów do tych warunków i readaptacją do warunków ziemskich;

warunki towarzyszące lotom kosm. wiążą się z występowaniem: przyspieszeń i nadważkości, niedoważkości i nieważkości, specyficznych atmosfer i chem. czynników toksycznych, bardzo niskich i bardzo wysokich temperatur oraz bardzo wysokiego i bardzo niskiego ciśnienia, promieniowania jonizującego, pyłu kosm. i meteoroidów oraz odosobnienia, ograniczenia przestrzeni i konieczności współżycia niewielkich zespołów ludzkich; badania w zakresie bioastronautyki prowadzi się w laboratoriach i symulatorach na Ziemi oraz w statkach kosmicznych.