automatyczne stabilizatory koniunktury

automatyczne stabilizatory koniunktury,

ekon. środki wmontowane w system gospodarczy, niezależne od bieżącej polityki państwa, stabilizujące rozmiary globalnego popytu i łagodzące amplitudę wahań aktywności gospodarczej w cyklu koniunkturalnym.

Automatyczne stabilizatory koniunktury to instytucje finansowe, ekonomiczne i prawne, które powodują, że wahania wielkości dochodów rozporządzalnych są mniejsze niż wahania wielkości produktu narodowego; są to: progresywny podatek dochodowy, podatek od wartości dodanej i transfery (zasiłki dla bezrobotnych, wydatki na opiekę społeczną); w okresach wzrostu gospodarczego podatki rosną, transfery zaś zmniejszają się; powoduje to wolniejszy wzrost dochodów rozporządzalnych niż produktu narodowego; w okresach recesji podatki maleją, ale zwiększają się transfery; powoduje to mniejszy spadek dochodów rozporządzalnych niż produktu narodowego; mniejsze wahania dochodów rozporządzalnych wpływają stabilizująco na wydatki konsumpcyjne, te zaś z kolei stabilizują zagregowany popyt; procesy te zachodzą automatycznie, nie wymagają podejmowania żadnych dodatkowych decyzji przez urzędników lub polityków; podobne funkcje w gospodarce pełni wymiana międzynarodowa.