asfalt
mieszanina wielkocząsteczkowych węglowodorów, czarna lub brunatna masa o szklistym połysku;
[gr.],
asfalt
Encyklopedia PWN
asfalt naturalny, osadowa skała pochodzenia org., kruchy, mięknie w temperaturze 20–50°C, temperatura topnienia 50–60°C; powstaje wskutek przeobrażenia ropy naftowej (bezparafinowej) w wyniku utraty przez nią składników lotnych oraz częściowego utlenienia składników pozostałych; najczęściej wypełnia szczeliny i wolne przestrzenie w wapieniach, piaskowcach, marglach; niekiedy gromadzi się na powierzchni jezior; gł. złoża: M. Martwe, Jez. Asfaltowe (Pitch Lake, Trynidad), jez. Bermúdez (Wenezuela), Sachalin (Rosja); asfalt sztuczny, produkt otrzymywany z ropy naft. bezparafinowej (asfaltowej) lub mieszanej jako pozostałość podestylacyjna i jako produkt uboczny rafinacji (odasfaltowania) olejów ciężkich. Asfalt jest używany do budowy nawierzchni drogowych, do wyrobu papy, lakierów (bitumicznych), jako materiał izolacyjny itp.
