artha
 
Encyklopedia PWN
artha
[sanskr., ‘bogactwo’, ‘majątek’],
w hinduizmie jeden z 4 tradycyjnych celów życia człowieka;
zdobywanie bogactwa i dóbr materialnych jest uprawnione, a nawet konieczne od chwili założenia rodziny (aśrama); na artha, pojmowanej jako utrzymywanie porządku społ. i zapobieganie anarchii, zasadza się ind. teoria polityki (Arthaśastra); ponieważ dążenie do dobrobytu nie może się odbywać kosztem innych, tradycja (Manusmryti) przewiduje, że artha musi pozostawać pod kontrolą wyższego od siebie celu, tj. moralnego dobra (dharma).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia