artha
 
Encyklopedia PWN
artha
[sanskr., ‘bogactwo’, ‘majątek’],
w hinduizmie jeden z 4 tradycyjnych celów życia człowieka;
zdobywanie bogactwa i dóbr materialnych jest uprawnione, a nawet konieczne od chwili założenia rodziny (aśrama); na artha, pojmowanej jako utrzymywanie porządku społ. i zapobieganie anarchii, zasadza się ind. teoria polityki (Arthaśastra); ponieważ dążenie do dobrobytu nie może się odbywać kosztem innych, tradycja (Manusmryti) przewiduje, że artha musi pozostawać pod kontrolą wyższego od siebie celu, tj. moralnego dobra (dharma).
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia