aksonometria
 
Encyklopedia PWN
aksonometria
[gr. áxōn ‘oś’, metréō ‘mierzę’],
perspektywa równoległa,
dział geometrii wykreślnej wykorzystujący możliwość rozmaitego przedstawiania trójwymiarowego układu współrzędnych na płaszczyźnie.
Aksonometrią nazywa się również sposób przedstawiania figur przestrzennych na płaszczyźnie (tzw. rzutni aksonometrycznej) dowolnie ustawionej względem układu wpółrzędnych przestrzennych, związanego z rozważaną figurą; jest ona często stosowana w rysunkach technicznych (budowa maszyn, elementy wnętrz, budownictwo itp.), gdyż łatwiej niż perspektywa umożliwia odtwarzanie rzeczywistych wymiarów rzutowanej figury. Najczęściej stosowane aksonometrie to tzw. perspektywy równoległe: a) perspektywa kawalerska, w której wszystkie układy płaskie równoległe do rzutni yaza są odwzorowane bez zniekształceń, w prawdziwym kształcie; b) perspektywa wojskowa, w której wszystkie układy płaskie równoległe do rzutni xaya są odwzorowane bez zniekształceń.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Aksonometria sześcianu rys. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia