aeracji strefa
 
Encyklopedia PWN
aeracji strefa,
strefa w obrębie skorupy ziemskiej
od powierzchni Ziemi do zwierciadła wód gruntowych, przez którą przesiąkają wody opadowe i w której pory i szczeliny skalne są wypełnione powietrzem; woda występuje w niej tylko w postaci pary wodnej zawartej w powietrzu oraz jako woda błonkowata, woda higroskopijna, i woda kapilarna związana mniej lub bardziej trwale z ziarnami mineralnymi wskutek zjawisk: adhezji, adsorpcji i włoskowatości. W strefie aeracji zachodzą procesy wietrzenia, a zwłaszcza utlenianie, dlatego strefa ta w złożach rud jest zw. strefą utlenienia. strefa aeracji ma głęb. od 0 (na bagnach) do kilkudziesięciu m, a w obszarach pustynnych o skąpych opadach atmosferycznych — do kilkunastu m.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia