Wybrzeże Kości Słoniowej. Warunki naturalne
 
Encyklopedia PWN
Wybrzeże Kości Słoniowej. Warunki naturalne.
Powierzchnia w większej części wyżynno-górzysta; na zachodzie, przy granicy z Gwineą masyw górski Nimba (1752 m); w południowej części aluwialna nizina nadbrzeżna; wybrzeże słabo rozczłonkowane, na zachodzie skaliste, na wschodzie płaskie z licznymi mierzejami i lagunami. Na południu klimat równikowy wybitnie wilgotny z opadami całorocznymi (1500–2300 mm) i 2 maksimami opadów (kwiecień–lipiec i wrzesień–listopad); na pozostałym obszarze klimat podrównikowy (opady roczne 1000–1800 mm) — w części środkowej 2 maksima opadów z zaznaczoną porą suchą (listopad–luty), na północy jedna pora deszczowa (maj–październik); na północy w porze suchej wieje harmattan; średnia temp. miesięczna od 24–25°C w sierpniu do 28–30°C w marcu, kwietniu. Gęsta sieć rzeczna; gł. rz.: Bandama, Komoe, Sassandra. Dominującą formacją roślinną jest sawanna; na południu zdegradowane lasy równikowe (ok. 22% pow.); na wybrzeżach namorzyny. Ponad 6% pow. stanowią parki nar., w tym wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO (Komoe, Taï).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia