Windmill Hill kultura
archeol. kultura neolityczna i eneolityczna występująca na obszarze Anglii, Szkocji i północnej Irlandii, datowana od IV do 2. poł. III tysiąclecia p.n.e.;
[k. uı̣nmıl hıl],
Windmill Hill kultura
Encyklopedia PWN
nazwa od stanowiska Windmill Hill w pobliżu Avebury (W. Brytania); w fazie starszej charakterystyczne obozowiska na kulminacjach wzniesień, otoczone koncentrycznymi rowami z licznymi przejściami, nie były zamieszkane na stałe, służyły do okresowego przetrzymywania bydła; w fazie młodszej występowały wielkie grobowce w postaci długich nasypów kurhanowych (tzw. long barrows), niekiedy dł. do 130 m i szer. 15 m, a w nich zbiorowe pochówki szkieletowe, rzadziej — częściowo lub całkowicie ciałopalne; ceramika — półkoliste misy, naczynia jajowate; podstawa gospodarki — hodowla bydła, owiec i świń.
