Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza
 
Encyklopedia PWN
Szwedzka Socjaldemokratyczna Partia Robotnicza, Sveriges Socialdemokratiska Arbetareparti (SAP),
szwedzka partia polit., zał. 1889.
1897 przyjęła program wzorowany na programie erfurckim socjaldemokracji niem., 1917 od SAP oderwało się jej rewolucyjne skrzydło, późniejsza KP Szwecji; reformistyczna, popierana przez związki zaw. i ruch spółdz.; od 1896 reprezentowana w parlamencie, od 1914 jest w nim nieprzerwanie najsilniejszą frakcją (1932–91 i od 1994 ponad 40% miejsc, po wyborach 1940 i 1968 — ponad 50%); 1917–20 współrządząca u boku liberałów; rządząca: 1920, 1921–23, 1924–26, 1932–36, 1936–76 (1936–45 i 1951–57 na czele koalicji), 1982–91, 1994–2006 i od 2014; przez politykę interwencjonizmu państwa w gospodarkę oraz rozbudowę ustawodawstwa socjalnego dążyła do urzeczywistnienia koncepcji tzw. państwa dobrobytu; na arenie międzynar. realizowała zasadę neutralności Szwecji; przewodniczący: 1896–1907 C. Tholin, 1907–25 H. Branting, 1925–46 P.A. Hansson, 1946–69 T. Erlander, 1969–86 O. Palme, 1986–96 I. Carlsson, 1996–2007 G. Persson, 2007–11 M. Sahlin, 2011–12 H. Juholt, od 2012 S. Löfven.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia