Shōwa ishin
ideologia japońskich nacjonalistów (gł. młodych oficerów armii) w 1. poł. lat 30. XX w.;
[śo:ua iśin; jap., ‘restauracja, odnowa Shōwa’],
Shōwa ishin
Encyklopedia PWN
ich celem było przywrócenie realnej władzy cesarzowi przez wyeliminowanie z życia polit. tzw. zdrajców, za których uważano wszystkich działających pod wpływem ideologii zachodnich (polityków partyjnych, kapitalistów, wielkich właścicieli ziemskich); na skutek braku konkretnego programu, jedynym sposobem realizacji tego celu stały się zamachy (tzw. incydenty), w których zginęło kilkunastu polityków i wojskowych (m.in.: incydent Ligi Braterstwa Krwi 1932, incydent 15 V 1932, incydent Aizawy 1935, a zwłaszcza incydent 26 II 1936); Sh.i., wg jej rzeczników, miała doprowadzić do odzyskania przez Japonię charakteru nar., naruszonego przez zbyt silne zapożyczenia z zachodu w okresach Meiji i Taishō, dzięki czemu będzie mogła jako kraj (naród) wybrany wyruszyć z misją dziejową i zaprowadzić ład w Azji i świecie; organizatorem misji miała być japońska armia, wiernie służąca cesarzowi — nacz. dowódcy; Sh.i. sprzyjała planom podboju Azji.
