Ruch Młodej Polski
 
Encyklopedia PWN
Ruch Młodej Polski (RMP),
niezależne ugrupowanie polit., zał. VII 1979 w Gdańsku przez środowisko młodzieży związanej od końca lat 60. z duszpasterstwem akademickim (ksiądz L. Wiśniewski), później tworzącej gdańską grupę ROPCiO (czasopismo „Bratniak”) i Studencki Kom. Solidarności;
za podstawowe cele uznawał: obronę praw człowieka i obywatela oraz suwerennych praw i kultury narodu pol., przestrzeganie zasad etyki katol.; prowadził propagandę (czasopismo, ulotki) i samokształcenie (Kluby Swobodnej Dyskusji); RMP kierowały Rady: Rzeczników i Programowa; gł. działacze: J. Bartyzel, A. Hall, M. Jurek, A. Rybicki, T. Wołek; 1980–81 RMP tworzył grupy środowiskowe (Robotniczy Ruch Młodej Polski, Ruch Młodzieży Szkolnej Ziemi Gdańskiej, Pro Patria w Poznaniu) i dążył do uzyskania wpływu na NSZZ „Solidarność”; 1983 zawiesił działalność, część działaczy podjęła wydawanie czasopisma „Polityka Polska”; 1984 jego przedstawiciele współtworzyli Klub Myśli Politycznej „Dziekania”; IX 1988 RMP został odbudowany, działał wśród młodzieży m.in. Gdańska, Poznania, Szczecina, Warszawy, Lublina; jego członkowie wydawali pismo „Młoda Polska”, uczestniczyli w powoływaniu klubów o orientacji konserwatywno-liberalnej i chrześc.-nar. oraz partii polit. (Forum Prawicy Demokr., frakcję Unii Demokratycznej, Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego); 1989–90 RMP zakończył działalność.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia