Partia, gr. Parthía, Partikḗ,
państwo Partów powstałe w połowie III w. p.n.e. wskutek kryzysu społ.-ekon. imperium Seleucydów;
Partia
Encyklopedia PWN
od VI w. p.n.e. prowincja perska, 330 podbita przez Aleksandra III Wielkiego; po jego śmierci pod władzą Seleucydów, od ok. 238 — pierwszego króla Partów, Arsakesa I, twórcy państwa partyjskiego; zdobyciu pozycji mocarstwowej na Wschodzie za rządów Mitrydatesa I (ok. 170–138) i Mitrydatesa II Wielkiego (ok. 123–88) towarzyszył rozwój terytorialny (oparcie granicy na rz. Eufrat), polit. i gosp. (handel tranzytowy) państwa; próby złamania jego potęgi przez Rzymian kończyły się niepowodzeniami (m.in. klęska Krassusa pod Carrhae w 53 r. p.n.e.); brak wewn. spoistości polit. (nominalna zależność niektórych prowincji), osłabienie władzy król. w I i II w. n.e. oraz częste najazdy Rzymian (opanowanie większej części Mezopotamii) spowodowały stopniowy upadek państwa, które 226 weszło w skład nowoperskiego państwa Sasanidów.
