Mali. Sztuka
 
Encyklopedia PWN
Mali. Sztuka.
Najstarsze zabytki Mali pochodzą z neolitu: naskalne rysunki geom. w grotach w rejonie Bamako, grupa menhirów w Tondidarze k. Niafounké, figurki gliniane i z kamienia w rejonie Mopti, ceramika z Dżenne. Najstarsze budowle zachowały się z czasów średniowiecza; wznoszono wówczas meczety na planie prostokąta, z wysmukłymi minaretami (meczet w Timbuktu, 1355). Wraz z przybyciem kolonizatorów fr. w miastach pojawiła się architektura o formach eur. (kościoły, gmachy rządowe i użyteczności publicznej, rezydencje). Od poł. XX w. w budownictwie stosuje się nowocz. materiały i technologie w połączeniu z tradycyjnymi formami (meczet w Niono). Współczesne malarstwo Mali reprezentują K. Some, I. Diabate, M. Chajdar. W 1979 powstała grupa młodych artystów p.n. Bogołan (m.in. B. Keita, B. Dumbija, N. Tiam), tworzących tzw. obrazy-dywany. Rozwija się rzeźba w drewnie, obejmująca gł. przedmioty użytkowe (łodzie, meble, talerze, trąby, grzebienie) oraz rytualne maski, figurki ludzi i zwierząt. Wysoki poziom osiągnęło jubilerstwo, z którego słyną zwłaszcza Tuaregowie (wyroby ze złota, srebra i miedzi). Wytwarzane są także przedmioty ze skóry, słomy, ceramika, tkaniny o geom. ornamencie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia