Leszek Biały, z dynastii Piastów, ur. 1186 lub 1187, zm. 23 XI 1227, Marcinkowo k. Żnina,
książę sandomierski od 1194, książę krak. 1194–98 i od 1202, syn Kazimierza II Sprawiedliwego, brat Konrada I Mazowieckiego, ojciec Bolesława Wstydliwego i bł. Salomei.
Leszek Biały
Encyklopedia PWN
1207 żonaty z Grzymisławą księżniczką łucką; początkowo rządy w jego imieniu sprawowała matka i możnowładcy krak., od 1198 władzę w Krakowie zagarnął Mieszko III Stary; po śmierci Mieszka i wygnaniu jego syna, Władysława Laskonogiego, Leszek Biały objął władzę w księstwie krak.; szukał oparcia wśród wyższego duchowieństwa i w Stolicy Apostolskiej; 1207 oddał się wraz z krajem pod opiekę papieża Innocentego III; popierał program arcybpa H. Kietlicza, uczestniczył w zjazdach w Borzykowej 1210 i Wolborzu 1215; wzorem ojca angażował się w sprawy ruskie; bezskutecznie próbował opanować Ruś Halicką; zamordowany w Gąsawie.