Bolesław Wstydliwy
 
Encyklopedia PWN
Bolesław Wstydliwy, z dynastii Piastów, ur. 21 VI 1226, zm. 7 XII 1279,
książę sandomierski, od 1243 także książę krak., syn ks. Leszka Białego i Grzymisławy, córki ks. łuckiego Ingwara.
1243, po klęsce stryja Konrada I Mazowieckiego pod Suchodołem odzyskał dzielnicę krak.; 1239 ożeniony z królewną węg., Kingą, pozostawał w stałym sojuszu z Węgrami; w czasie najazdu tatar. 1259–60 schronił się na Węgry, 1273 stłumił bunt rycerstwa, które powołało na tron krak. ks. Władysława opolskiego; popierał rozwój gospodarczy południowej Małopolski, 1257 nadał Krakowowi prawa miejskie; 1253 poparł kanonizację bpa Stanisława ze Szczepanowa; protektor zakonów, zmarł bezpotomnie.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Pieczęć Bolesława Wstydliwego, poł. XIII w. fot. W. Kryński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia