Korea Północna. Środki przekazu.
państwo w Azji Wschodniej, w północnej części Półwyspu Koreańskiego, nad Oceanem Spokojnym (między Morzem Żółtym na zachodzie a Morzem Japońskim na wschodzie)
Korea Północna. Środki przekazu
Encyklopedia PWN
Prasa. Wśród dzienników najwyższy nakład ma organ KC Partii Pracy Korei „Rodong Sinmun” [‘gazeta pracy’], wyd. od 1945 w Pjongjangu (nakład 1,5 mln egz. — 1995), oraz organ KC Związku Socjalist. Młodzieży Pracującej Korei „Rodong Dzongjon” [‘młodzież pracująca’], wyd. od 1946 w Pjongjangu (800 tys. — 1995). Wśród czasopism, organ teoret. KC Partii Pracy Korei mies. „Kyllodza” [‘masy pracujące’], wyd. od 1946 w Pjongjangu (300 tys. — 1995), oraz tyg. „Dzoguk Tongil” [‘zjednoczenie ojczyzny’], wyd. od 1961 w Pjongjangu (70 tys. — 1995).
Agencja prasowa: Dzoson Dzongjang Tonsinsa (Dzongjang Tongsin) — Korean Central News Agency (KCNA), oficjalna agencja informacyjna zał. 1946 w Pjongjangu; publikuje dzienne biuletyny w językach: ang., ros., fr. i hiszpańskim. Prasa jest ściśle kontrolowana przez władze; większość dzienników i czasopism ukazuje się w Pjongjangu.
Radio i telewizja. Pracą radia i telewizji kieruje państw. Kom. do Spraw Radia i Telewizji; nadawany jest program ogólnokrajowy i programy lokalne; radio nadaje 22 godz. programu dziennie; program dla zagranicy jest nadawany w językach: ros., chiń., ang., fr., niem., jap., hiszp. i arabskim.
