Konarski Szymon Konstanty
 
Encyklopedia PWN
Konarski Szymon Konstanty, ur. 5 III 1808, Dobkiszki k. Kalwarii Mariampolskiej (Litwa), zm. 27 III 1839, Wilno,
działacz spiskowy, emisariusz;
w powstaniu listopadowym 1830–31 walczył m.in. pod Grochowem i brał udział w kampanii litew.; następnie na emigracji, związany z kierunkiem polit. reprezentowanym przez J. Lelewela; 1833 uczestnik wyprawy J. Zaliwskiego; działacz Młodej Polski; wydawca, wraz z J. Czyńskim, dwutyg. „Północ”; krytykował prawicę emigr., domagał się zniesienia pańszczyzny i poddaństwa chłopów; wydalony z Francji, przebywał w Wielkiej Brytanii; 1835 w Galicji współorganizator Stowarzyszenia Ludu Polskiego; organizował na Ukrainie, Białorusi i Litwie spisek radykalno-niepodl., współpracował z ros. kołami rewolucyjnymi; 1838 aresztowany na Polesiu; rozstrzelany w Wilnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia