Gwadelupa. Historia
 
Encyklopedia PWN
Gwadelupa. Historia.
Wyspa zamieszkana przez Karaibów, którzy w IX w. wyparli z niej Arawaków, 1493 odkryta przez K. Kolumba. Próby osadnictwa hiszpańskiego w XVI w. nie powiodły się. W 1635 wylądowali tu osadnicy francuscy, 1674 wyspa stała się własnością Korony francuskiej. W 1666, 1691 i 1703 próby podboju angielskiego. W czasie wojny siedmioletniej 1756–63 Brytyjczycy zajęli wyspę (1759), ale w traktacie paryskim 1763 została przyznana Francji. W 1794 ponownie zajęta przez Brytyjczyków, którzy wkrótce zostali wyparci przez miejscowy murzyński ruch niepodległościowy. Rządy Francuzów i niewolnictwo przywróciły 1802 traktat z Amiens. W 1810 wyspę zajęli Brytyjczycy, ale 1814 została przyznana ponownie Francji. W XIX w. ożywienie nastąpiło gospodarcze — uprawa trzciny cukrowej, kakao, bananów i kawy; 1848 zniesienie niewolnictwa; od 1871 własna reprezentacja we francuskim parlamencie.
Ruch niepodległościowy był popierany głównie przez partie i organizacje lewicowe oraz część związków zawodowych. Do największego napięcia w stosunkach z metropolią doszło w latach 80. W 1983 powstał Karaibski Alians Rewolucyjny, odpowiedzialny za zamachy bombowe na Martynice, w Gujanie Francuskiej i w Paryżu. Jego reprezentacją polityczną był radykalny Ludowy Ruch Niepodległości Gwadelupy. Przeciwnikiem używania siły w walce o niepodległość stała się bardziej umiarkowana Unia Ludowa na rzecz Wyzwolenia Gwadelupy. Obydwa ugrupowania zdobywają po kilka procent poparcia w wyborach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia