„Głos”
 
Encyklopedia PWN
„Głos”,
tygodnik społ., polit. i kult., wyd. 1886–1905 w Warszawie;
redagowany przez zespół: redaktor nacz. i wydawca K. Potocki (Marian Bohusz), J.L. Popławski, A. Dygasiński, J. Kotarbiński, A. Więckowski (do 1888), J. Hłasko i in.; gł. współpracownicy: M. Brzeziński, Z. Balicki (od 1889) i R. Dmowski; pismo było związane z Ligą Pol., następnie z Ligą Nar.; 1894 zawieszone przez władze w związku z udziałem grupy „Głosu” w tzw. kilińszczyźnie; 1895 wznowiony; redaktor nacz. Z. Wasilewski i T. Strzembosz; 1900 „Głos” przeszedł na własność J.W. Dawida, pismo lewicy społ.; współpracownicy, m.in.: B. Hertz, J. Marchlewski, A. Warski, S. Brzozowski (kampania przeciw ideologii społ. H. Sienkiewicza i estetyzmowi Miriama); zlikwidowany przez władze ros., kontynuacja „Przegląd Społeczny”, „Społeczeństwo”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia