Estowie, łac. Aestii,
nazwa ludu zamieszkującego tereny nad Morzem Bałtyckim, wymieniona w końcu I w. n.e. przez Tacyta;
Estowie
Encyklopedia PWN
Zbieżność nazwy z jednym z określeń stosowanych w średniowieczu na oznaczenie plemion pruskich pozwala na uznanie E. za lud zachodniobałtyjski i na lokalizowanie jego siedzib na płw. Sambia oraz otaczających go obszarach. W pierwszych wiekach n.e. uformował się tu zespół kulturowy wykazujący wpływy rzym., wyjątkowo silne jak na tę część eur. Barbaricum, co interpretuje się jako skutek rozwiniętego handlu bursztynem. W VI w., po opuszczeniu przez Gotów rejonu ujścia Wisły, Estowie opanowali obszary leżące na zachód od ich dotychczasowych siedzib; wg przekazu z IX w. zajmowali wówczas ziemie aż do dolnej Wisły. W następnych wiekach nazwa Estowie została zastąpiona przez określenie Prusowie. W poł. XIX w. weszła w użycie sztucznie utworzona nazwa Estończycy, nie mająca nic wspólnego z antycznymi Estami, oznaczająca fińskojęzycznych mieszkańców Estonii.
