Dżabarti, Al- Abd ar-Rahman
 
Encyklopedia PWN
Dżabarti, Al- Abd ar-Rahman, ‘Abd ar-Raḥmān al-Ǧābartī, ur. 1753 lub 1754, Kair, zm. ok. 1825, tamże,
historyk egipski;
w czasie wyprawy Napoleona Bonapartego na Egipt był szajchem Al-Azharu, za panowania Muhammada Alego sprawował funkcję muwakkita, tj. urzędnika wyznaczającego czas rozpoczęcia i zakończenia ramadanu; autor kilku dzieł hist., z których najważniejsze to 4-tomowa kronika Adża’ib asar fi at-taradżim wa-al-achbar [‘cuda dzieł czyli o biografiach i dziejach’], wydana po raz pierwszy 1879–80; dzieło obejmuje historię Egiptu od 1688 do 1821 i stanowi podstawowe źródło do poznania dziejów kraju w tym okresie; Al-Dż. jest ostatnim przedstawicielem klas. piśmiennictwa hist. w języku arabskim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia