Augsburskie wyznanie wiary, Augsburska Konfesja, Confessio Augustana,
zbiór 28 artykułów wiary ułożonych przez F. Melanchtona na polecenie elektora saskiego Jana i przedłożonych cesarzowi Karolowi V na sejmie augsburskim 25 VI 1530 w językach łacińskim i niemieckim, jako obrona i usprawiedliwienie stanowiska religijnego stanów ewangelickich Rzeszy.
Augsburskie wyznanie wiary
Encyklopedia PWN
Było zaakceptowane przez M. Lutra; ze względów politycznych zredagowano je w duchu irenizmu i zgody. W części 1. (artykuły 1–21) pt. De fide [‘o wierze’] zestawiono prawdy wiary wspólne z katolicyzmem, akcentując jednak protestancką wiarę w usprawiedliwienie człowieka przez wiarę (w przeciwieństwie do usprawiedliwienia przez uczynki). W części 2. (artykuły 22–28) pt. De abusu [‘o nadużyciach’] omówiono główne różnice między poglądami reformatorów a stronnictwem katolickim. Augsburskie wyznanie wiary opowiadało się za: komunią pod 2 postaciami, zniesieniem ślubów zakonnych, celibatu i obowiązkowej spowiedzi usznej, oraz za ograniczeniem dotychczasowej praktyki postnej. Podpisanie wyznania przez 7 książąt i senaty 2 miast nadało mu znaczenie ponadlokalne; z czasem stało się ono ideowym manifestem związku szmalkaldzkiego i podstawą (po augsburskim pokoju religijnego 1555) powstających luterańskich Kościołów krajowych (krajowy Kościół). Mimo swego kompromisowego charakteru Augsburskie wyznanie wiary weszło w skład luterańskich ksiąg symbolicznych (wyznaniowych).
