Almorawidzi

Almorawidzi, Al-Murābiṭūn,

dynastia berberska panująca w Maroku (1061–1147) i muzułmańskiej Hiszpanii (1086–1147);

początkowo Almorawidzi byli bractwem rel. o charakterze wojsk., szerzącym poglądy reformatora rel. Ibn Jasina (?–1058); najwybitniejszy przedstawiciel — Jusuf Ibn Taszufin (1061–1106), twórca imperium Almorawidów i założyciel (1062) Marrakeszu — stolicy Almorawidów, 1082 opanował środkowy Maghreb, a następnie muzułmańską część Hiszpanii; obaleni przez Almohadów.