Hammadydzi, Banū Ḥammād,
na wpół koczownicza dynastia berberska panująca 1007–1152 na terenie obecnej wschodniej Algierii.
Hammadydzi
Encyklopedia PWN
Założona przez Hammada (panował 1007–28), wasala Zirydów z Ifrikijji spokrewnionych z H., który stworzył niezależne państwo z nowo zbudowaną stolicą w Kala (Kalat Bani Hammad); 1014 odrzucił zwierzchnictwo Zirydów, zerwał z Fatymidami i uznał władzę duchową Abbasydów; w wyniku najazdu koczowniczego plemienia arabskiego Banu Hilal i klęski Zirydów (1052) dynastia H. stała się dominującą siłą w Maghrebie. An-Nasir (panował 1062–88) zajął Fez w Maroku, odzyskany potem przez Almorawidów zagrażających dynastii H., i najechał dwukrotnie Ifrikijję; na skutek naporu Hilalitów przeniósł stolicę do Bidżaji i sprzymierzył się z Zirydami. Jego następca, Al-Mansur (panował 1088–1105), zawarł porozumienie z Almorawidami. Ostatni władca Jahja (panował 1121–52) okupował Tunis (1128–48) i odparł 1143 najazd Normanów z Sycylii, 1152 uległ Almohadom.
