Achai księstwo,
1204–1432 państwo na Peloponezie;
Achai księstwo
Encyklopedia PWN
powstało na terenach zdobytych 1204–05 przez uczestników IV wyprawy krzyżowej (krucjaty); początkowo wasalne wobec królestwa Tessaloniki w strukturze feudalnej Cesarstwa Łac., wkrótce samodzielne; 1205–09 jego pierwszym księciem był Wilhelm z Champlitte; 1210–1318 pod panowaniem rodu Villehardouinów, od 1278 jako lenników Andegawenów; później rządy innych rodów (także lenników Andegawenów), joannitów i 1402–32 wł. rodziny Zaccaria; zorganizowane wg zachodnioeur. wzorca feudalnego; do 1248 objęło prawie cały Peloponez, od 1259 jego ziemie stopniowo odzyskiwali Bizantyńczycy (tworząc tu tzw. despotat Morei), a część obszarów została zajęta przez Wenecję i wł. rodzinę Acciaiuoli; 1430–32 pozostałości k.A. zostały włączone do cesarstwa bizantyńskiego.
